۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

داشتم اسم نوازندگان گروه شهناز را نگاه می‌کردم که به اسمی آشنا رسیدم. باورم نمی‌شد اگر عکسش را نمی‌دیدم. کلی خوش‌خوشانم شد. آخر من و این آقا در سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ در دانشکده فنی دانشگاه تهران همکلاس بوده‌ایم و یاد گرفته ایم چطور ابعاد تیر فلزی و ستون بتنی را حساب کنیم. حالا او کنار شجریان بزرگ تار می‌زند و من دنبال طراحی کامپوزیت‌های جدید برای کاربرد های پزشکی ام. اگر هم اسم یکدیگر را بشنویم یاد تیر و ستون می‌افتیم و کلاس‌های درندشت و نورگیر دانشکده فنی. مضحک نیست؟

۶ نظر:

نونوش گفت...

اين آقا با شجريان گيتار ميزند ..تو دنبال كامپوزيت هاي نميدونم چي چي پزشكي هستي و من نه هنري بلدم نه سوادي دارم و نه حرفه درست و حسابي براي آينده ام ...يك كارمند معمولي كه اگر اين ميز و صندلي را ازش بگيرند ...نميداند چه كند

Marjan گفت...

man hamishe fekr mikardam to kheyli kareto doost dari va bash keyf mikoni! honar ham ke ziad dari madar, faghat yekish zaboon doonestanete.

Marjan گفت...

to che kare ii noonoosh?

نونوش گفت...

كارم را خيلي دوست دارم اما بعد از نه سال تازه فهميدم اينجا بجز چند اصطلاح خيلي ويژه اينكار هيچ چيز ديگه اي ياد نگرفتم ... گفتم كه يك كارمند معمولي هيتم و همه كار ميكنم آچار فرانسه ...زبان هم كه حالا همه بلدن حتي اقدس خانم !!!

ناشناس گفت...

why did you delete your previouse post?
Negar

Marjan گفت...

hazf nakardam, preview e

doost nadashtam aghdas khanoom bekhoonadesh :D khod sansoori kardam

chon inja kasi comment nemizare, gahi fekr mikonam khanadeham faghat to va noonoosh id,