اگر یک وقت از دست بچه دو ساله تان دیوانه شدید، اگر ۴-۵ ساعت هی دنبالش راه رفتید و سعی کردید خوشحالش کنید ولی نتوانستید, اگر آنقدر بی‌وقفه غر زد که شما کار و زندگی و شام درست کردن و آماده شدن برای اینترویو تان ، همه را فراموش کردید و دلتان می‌خواست فقط یک ساعت از دستش خلاص شوید، اگر سرفه می‌کرد و مدرسه نمی‌شد ببریدش که نفسی بکشید، اگر ... وقت آنست که موقع مسواک زدن خوب توی دهانش را نگاه کنید، شاید دو تا از دندان های آسیایش دارند مثل هشت خنجر رو به بالا با هم در می‌آیند. آنوقت تازه می‌فهمید که چقدر این مانستر خواستنی، کوچولو و بی‌ پناه است.